به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ افتتاحیه چهاردهمین دوره جشنواره عمار در تاریخ 22 دی ماه برگزار گردید. در این جشنواره مطابق سال‌های پیشین هر شب نشست صمیمانه‌ای با اهالی فرهنگ، هنر و رسانه برگزار می‌گردد و مهمانان درخصوص موضوع مرتبط با آثار اکران شده در آن روز به بحث و گفتگو می‌نشینند.
روایت نشست شب نخست
حسین شمقدری مستندساز در اولین روز چهارهمین جشنواره مردمی فیلم عمار؛ 22 دی در نشست خبری مستند «بی‌وتن‌ها»؛ که در سینما فلسطین تهران برگزار شد، طی سخنانی گفت: مظلومیت اصلی حمید نوری در رسانه است. «بی‌وتن‌ها» اولین مستند در مورد مظلومیت یک ایرانی است که در دادگاه‌های رسمی خارج از کشور در حال محاکمه می‌باشد.
وی در ادامه نشست خبری بیان کرد: من و مجید نوری، فرزند آقای نوری تنها بودیم، شاید برخی بگویند این مستند به پشتوانه نهادهای دولتی ساخته شده‌است اما واقعیت این است این فیلم با پشتیبانی مالی خود خانواده نوری ساخته شد. جمهوری اسلامی در خارج از کشور سفیر و نماینده فرهنگی دارد و قرار است وقتی ایرانی‌ها در خارج از کشور مشکلی پیدا می‌کنند، کمک کنند و تامین‌کننده امنیت ما باشد.
یکسال در ایران بودم و با مهاجرین زندگی‌کردم. شرایط اقتصادی بد شده و رفتار با مهاجرین نیز بد شده و به ما ایرانی‌ها در اروپا «کله سیاه» می‌گویند و تبعیض زیاد‌شده و وقتی طرحی برای وزارت خارجه بردم گفتند؛ مردم این موارد را باور نمی‌کنند و شرایط فرزندان ما بسیار خوب است. وقتی این را شنیدم، بسیار ناراحت شدم و این سوال برای من ایجاد شد که اینها نماینده ما در خارج از ایران هستند.
نمایندگان ما زندگی «آکواریومی» در خارج از کشور دارند و پول خوب می‌گیرند و زندگیشان با یک دانشجو که ممکن است برای ادامه زندگی کارگری کند، متفاوت است.
خطرات ماجراجویی
شمقدری با بیان اینکه وقتی خواستم برای تولید «بی‌وتن‌ها» به این سفر بروم، گفتند این سفر خطرناک است، ادامه داد: یمن که یک کشتی را زده همه جهان با یکدیگر متحدشدند تا آن‌ها را بزنند، در حالی که اسرائیل مردم غزه را به خاک و خون کشیده‌است.
حقوق بشر در جهان همین‌قدر مضحک و شوخی است، همان شب که داخل دادگاه رفتیم، منافقین متوجه‌شدند شمقدری آمده‌است و من تنها فرد بودم و به تنهایی شروع به مستندسازی‌کردم. همانجا که وارد‌شدیم، منافقین شروع به شعاردادن علیه من کردند. امروز سازمان‌یافته‌ترین گروه مجاهدین هستند چون بسیار پول و قدرت دارند، وقتی به هتل رفتیم فهمیدیم متصدی پذیرش هتل از دوستان مجاهدین و بسیاری از هتل‌ها در دنیا برای گروه مجاهدین است و اینها پولدارتر از سلطنت‌طلبان هستند و سازمان یافته هستند و یک سازمان مهم برای بازداشت آقای نوری جلو آمده‌است.
یک پیام برایم آمد که «حامی تروریست برای مستندسازی آمده‌است»؛ بهانه‌‌شان هم حمایت من از هادی مَطر ضارب سلمان رشدی بود. آن لحظه رفتم توئیتم علیه سلمان رشدی را پاک‌کردم و این کار را به خاطر دختر و خانوادم انجام دادم که زندان نروم.
من ترسیدم و به مجید گفتم این کمپین خطرناک است و همین امشب برگردم ایران؟ هوای سردی هم بود و مجید تقریبا سکوت کرد و چیزی نگفت و یک لحظه با خودم گفتم: دارم مجید را تنها می‌گذارم. آن لحظه به این فکرکردم که تنها کسی که کنار نوری در تنهایی و با فشار روحی بالا آمد، من بودم و من وقتی با مجید می‌رفتم با دوربینم در دل اینها رفتم.
وقتی آن‌ها گفتند هفده هزار نفر را خوب‌کردیم کشتیم و ما آن را توئیت‌کردیم، از فردایش همه وقتی من را می‌دیدند، می‌ترسیدند و فرار می‌کردند. آن شب قرآن را باز کردم و آیه‌ای آمد که نترس و من فهمیدم قدرت دست کس دیگری است و باید به خدا توکل‌کنم.
سیاست مستندساز
شمقدری گفت: در «بی‌وتن‌ها» توانستیم جریان رسانه‌ای را حتی در خود رسانه‌های سوئدی تغییر دهیم. البته دیر بود و باید دوسال قبل این‌کار را انجام می‌دادیم. مستضعفین همه جهان امروز مظلوم هستند. وضعیت یمن هم گویای همین ماجراست و البته چشم امید همه اینها بعد از خدا، به جمهوری اسلامی است.
هدفم از ساخت مستند هم حمایت از مظلوم و هم روایت اینکه منافقین چگونه افرادی هستند، بود. ما از منافقین ۱۴۰۲ خیلی ذهنیت نداریم. منافقین که خیلی شیک در دادگاه شکایت می‌کند و ما در حاشیه این مستند منافقین را نشان دادیم. وقتی داخل سازمانشان رفتیم، حقایقی را دیدیم که خیلی جالب بود.
وقتی پیش یکی از آن‌ها که از سازمان جدا شده بود رفتیم و با ما مصاحبه کرد گفت؛ اگر ممکن است از این فیلم استفاده نکنید؛ اگر این موارد منتشر‌شود، من را می‌کشند چون من تعهدی به سازمان مجاهدین دادم که اگر علیهشان حرف بزنم، من را می‌کشند. احساس می‌کنم مستند تجربی در روایت منافقین برای مردم بسیار تأثیرگذار است و من دوست‌دارم دوربین بگیرم و بروم در دل منافقین و مستند بسازم، اظهار کرد: ما در داخل سوئد حضور و تجربه‌ای داشتیم که بتوانیم حقایق جدیدی نشان‌دهیم و روی این کار‌کردیم.
البته مشکلی که پیدا کردیم این بود که هزینه مستندی که ساختیم برنگشت و مجبورشدیم دیگر کار را متوقف‌کنیم. زمانی که باید همه هم و غم را روی جبهه و اهداف انقلاب اسلامی می‌گذاشت همان نفوذی باعث شد امام خمینی جام زهر بنوشد. اینکه میلیاردها دلار در وزارت خارجه و سازمان‌های ما هزینه می‌شود اما موضوع این است، پس هزینه چه می‌شود؟ و آیا تلف نمی‌شود.
نشست شب دوم
چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار در دومین شب برگزاری خود، میزبان یک نشست ویژه با موضوع فلسطین بود. این نشست که در سالن سه سینما فلسطین ؛ سالن شهیده فائزه رحیمی با عنوان «بازتاب انسان؛ روایتی از سبک زندگی انسان فلسطینی» برگزار شد.
این نشست با قرائت آیاتی از قرآن و حضور اساتید برجسته مانند «کوروش علیانی» نویسنده ، «علیرضا کمیلی» کارشناس منطقه و «محمد اصغری» مدیر مرکز رصد فرهنگی کشور و کارشناس مسائل فلسطین آغاز شد.
سبک زندگی انسان فلسطینی
در ابتدای نشست «روایتی از سبک زندگی انسان فلسطینی» کوروش علیانی با عنوان این سوال که آیا غزه می‌تواند به عنوان یک سبک زندگی برای ما مطرح شود؟ توضیح داد: جایی که صحبت از حساب و کتاب و محاسبات علمی ریاضیاتی و فیزیکی هست باید یادآوری کنید که آدمها چیزی به نام معنویت دارند.
اینجاست که موضوع متانصرالله پیش می آید. اما من صدر دارم در مورد موضوعات ملموس حرف بزنم و البته می‌دانم که ذهنیت شما قوی‌تر از آن است که بخواهم آنچه در مورد آن اعتقاد و باور دارید به هم بزنم.
علیانی ادامه داد: اولین موضوعی که ضرورت دارد گفته شود این است که اصلا چه لزومی برای انتخاب سبک زندگی دیگری وجود دارد؟ لزومش این است که اینها پلاستیک است و دشمن زندگی است و ما در یک جشنواره استکبار ستیز اینها را که دشمن مردم است روی میز خود می‌گذاریم نه اینکه ما مقصر یا بی مبالات باشیم، چنان ما را محاصره و احاطه کرده که گریزی از آن نداریم.
مجری و کارشناس تلویزیون در مورد این بحث افزود: این موضوع ایراد دارد که اگر منابع زمین را به هشت میلیارد نفر تقسیم کنید این همه چیز به یک انسان نمی‌رسد و ما بیش از آنچه باید مصرف می‌کنیم، و نتیجه‌اش این می‌شود که عده‌ای بیش از حق خود می‌گیرند و افرادی دیگر روی زمین محروم می‌مانند. اگر در دوره‌های پیشتر این همه مصرف بود ما نابود بودیم و خود این موضوع نشان می‌دهد که این سبک زندگی باید تغییر کند.
مسئله انسانیت‌زدایی
علیانی در مورد سبک زندگی غزه ادامه داد ابتدا باید تصویر روشنی از موضوعی که در روایت از غزه برای اکثر جهان پیش می آید داشته باشیم و آن این است که چیزی داریم به نام انسانیت زدایی وقتی از دیگری انسانیت زدایی می‌کنیم تا راحت تر بتوانید جنایت کنید و این همان کاری است که اسرائیل را با آن‌ها می‌کند همان کاری که نتانیاهو انجام داد و گفت: اینها اصلا انسان نیستند و علیهشان جنایت کنید.
نویسنده کتاب «متاستاز اسرائیل» در ادامه از وجه دیگر غیر انسان سازی گفت که از آن بعنوان انسانیت زدایی مثبت نام برد و توضیح داد: گاهی ما با آدمهای خوب این کار را می‌کنیم و تأثیرات آن‌ها را خنثی سازی می‌کنیم کاری که گاهی ما با شهدای خود انجام می‌دهیم و با دادن ویژگی‌های خیلی اغراق آمیز و غلو گونه از آن‌ها الگویی دست نایافتنی می‌سازیم.
در حالی که شهید همت معلم مدرسه بود، مهدی و حمید باکری آدمهای معمولی بودند که وقتی شما می‌گویید: اینها یک انسان دیگری بودند دارید کارهای خود را توجیه می‌کنید و این انسانیت زدایی مثبت بهانه‌ای می‌شود برای اینکه ما آدم خوبی نشویم. قدیس‌سازی از انسان روش مسیحیت بوده و اسلام این را به این شکل ندارد. در اسلام حضرت رسول (ص) بر این تأکید دارد که ما به جهاد نیاز داریم.
تحلیل‌گران غربی چه می‌گویند؟
علیانی با اشاره به مقاله‌ای در سال 2004 نوشته «جیمز نولان» گفت: مفروض این مقاله این بود که جرم و جمعیت رابطه و نسبت خطی دارد و نتیجه این است که نرخ جرم با جمعیت رابطه مستقیم دارد یعنی وقتی جمعیت بیشترمی‌شود جرم دوبرابر می‌شود. تحلیل کمی آماری هم کرده و حالا تذکری هم دارد که وقتی شهرها به جرایم خشن و دارایی تقسیم شد وضعیت وخیمتر می‌شود.
مقاله دوم «جاستین کرال» در سال 2017 باز می‌گوید: همین وضعیت افزایش نرخ جرم و جمعیت است در سال 2018 هم مقاله دیگر هست که می‌گوید: نظارت حکومتی دیگر تأثیری ندارد و نظارت اجتماعی اهمیت دارد. چون جامعه ساختار سنتی دارد همان چیزی که ما به آن امر به معروف و نهی از منکر می‌گوییم.
این پژوهشگر و نویسنده در ادامه و نتیجه با عنوان اینکه غزه کم جنایت ترین جای جهان است و بنابراین آنجا یک سبک زندگی بازدارنده توسعه داده شده‌است. آن‌ها یاد گرفتند با کمترین و محدودترین منابع که همه مرزها بسته شده و کنترل شده در حالی که بالاترین جمعیت را دارند و دوست دارم شما بروید تصاویر قبل از جنگ و در لحظه زندگی این مردم را ببینید و متوجه شوید مردم غزه از ما در تهران شادتر هستند که این ماحصل یک تعاون اجتماعی و همدلی آنجاست.
گزارش از عرفان عباسی
